اهمیت شفاعت

وَ قَالَ (علیه السلام): الشَّفِیعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: شفاعت کننده بال و پَرِ طلب کننده است.

پاسخی نکوتر به نیکی دیگران

وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا حُیِّیتَ بِتَحِیَّةٍ فَحَیِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا، وَ إِذَا أُسْدِیَتْ إِلَیْکَ یَدٌ فَکَافِئْهَا بِمَا یُرْبِی عَلَیْهَا، وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِکَ لِلْبَادِئِ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: هنگامى که به تو تحیتى گویند به صورتى بهتر پاسخ گوى و هرگاه هدیه اى براى تو فرستند آن را به صورت افزون تر پاداش ده. با این حال فضیلت از آن آغازگر است.

در وصف زنان

وَ قَالَ (علیه السلام): الْمَرْأَةُ عَقْرَبٌ، حُلْوَةُ اللَّسْبَةِ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: زن عقربى است که نیش او شیرین است.

اهمیت کنترل زبان

وَ قَالَ (علیه السلام): اللِّسَانُ سَبُعٌ، إِنْ خُلِّیَ عَنْهُ عَقَرَ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: زبان درنده اى است که اگر رهایش کنى به تو آسیب مى رساند و مى دَرَد.

ارزش نصیحت و نصیحت کننده

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ حَذَّرَکَ کَمَنْ بَشَّرَکَ.
امام(علیه السلام) فرمود: کسى که تو را (از چیز خطرناکى) بترساند مانند کسى است که تو را(به امر خیرى) بشارت دهد.

رابطه مال و شهوات

وَ قَالَ (علیه السلام): الْمَالُ مَادَّةُ الشَّهَوَاتِ.
امام(علیه السلام) فرمود: مال و ثروت ماده اصلى همه شهوات است.

ارزش قناعت

وَ قَالَ (علیه السلام): الْقَنَاعَةُ مَالٌ لَا یَنْفَدُ.
امام(علیه السلام) فرمود: قناعت مالى است که هرگز تمام نمى شود.

تهیدستى و تنهایى

وَ قَالَ (علیه السلام): الْغِنَى فِی الْغُرْبَةِ وَطَنٌ، وَ الْفَقْرُ فِی الْوَطَنِ غُرْبَةٌ.
و درود خدا بر او، فرمود: ثروتمندى در غربت، چون در وطن بودن، و تهیدستى در وطن، غربت است.

صبر بر ناخوشایندها و خوشایندها

وَ قَالَ (علیه السلام): الصَّبْرُ صَبْرَانِ، صَبْرٌ عَلَى مَا تَکْرَهُ، وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: صبر بر دو قسم است صبر در برابر انجام کار خوبى که دوست ندارى و صبر بر ترک کار بدى که دوست دارى.

ارزش عقل و ادب و مشورت

وَ قَالَ (علیه السلام): لَا غِنَى کَالْعَقْلِ، وَ لَا فَقْرَ کَالْجَهْلِ، وَ لَا مِیرَاثَ کَالْأَدَبِ، وَ لَا ظَهِیرَ کَالْمُشَاوَرَةِ.
امام(علیه السلام) فرمود: هیچ ثروت و بى نیازى همچون عقل، و هیچ فقرى همچون جهل و هیچ میراثى همچون ادب و هیچ پشتیبانى همچون مشورت نیست.

حقیقت سخاوت

وَ قَالَ (علیه السلام): السَّخَاءُ مَا کَانَ ابْتِدَاءً؛ [فَإِذَا] فَأَمَّا مَا کَانَ عَنْ مَسْأَلَةٍ، فَحَیَاءٌ وَ تَذَمُّمٌ.
امام(علیه السلام) فرمود: سخاوت آن است که ابتدایى (و بدون درخواست) باشد، اما آنچه در برابر تقاضا داده مى شود یا از روى «حیا» است و یا براى فرار از «مذمّت».

عفو در هنگام قدرت

وَ قَالَ (علیه السلام): أَوْلَى النَّاسِ بِالْعَفْوِ، أَقْدَرُهُمْ عَلَى الْعُقُوبَة.
امام(علیه السلام) فرمود: شایسته ترین مردم به عفو، قادرترین آنها به مجازات است.