اهل‌ علم و اهل‌دنیا ، به‌دنبال علم و دنیا

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْهُومَانِ لَا یَشْبَعَانِ؛ طَالِبُ عِلْمٍ، وَ طَالِبُ دُنْیَا.
امام(علیه السلام) فرمود: دو گرسنه اند که هرگز سیر نمى شوند: طالب علم و طالب دنیا.

ترک دنیا و کسب بهشت

وَ قَالَ (علیه السلام): أَلَا حُرٌّ یَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ لَیْسَ لِأَنْفُسِکُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ، فَلَا تَبِیعُوهَا إِلَّا بِهَا.
امام(علیه السلام) فرمود: آیا آزادمردى پیدا نمى شود که این ته مانده غذا را به اهلش واگذارد؟ بدانید وجود شما بهایى جز بهشت ندارد آن را به چیزى جز بهشت نفروشید.

برتری آخرت‌ طلبی بر دنیاطلبی

تلاش بیهوده برای دنیا

بی‌وفایی و ناپایداری دنیا

کلیدهای سعادت دنیا و آخرت

پرهیز از دنیا طلبی

توجه به ناپایدارى دنیا

تفاوت اهل دنیا و اهل آخرت

تضاد حب دنیا و آخرت طلبی

غفلت از گذر عمر

وَ قَالَ (علیه السلام): أَهْلُ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ یُسَارُ بِهِمْ، وَ هُمْ نِیَامٌ.
امام(علیه السلام) مى فرماید: اهل دنیا همچون کاروانیانى هستند که آنان را به سوى مقصدى مى برند و آنها در خوابند.