معنای توحید و عدل

وَ سُئِلَ عَنِ التَّوْحِیدِ وَ الْعَدْلِ، فَقَالَ (علیه السلام): التَّوْحِیدُ أَلَّا تَتَوَهَّمَهُ، وَ الْعَدْلُ أَلَّا تَتَّهِمَه.
از آن حضرت درباره توحید و عدل سؤال شد، امام علیه السلام فرمود: توحید آن است که خدا را در وهم و اندیشه نیاورى و عدل آن است که او را متهم نسازى (اشاره به این‏که ذات خداوند در اندیشه هیچ ‏کس نمى ‏گنجد و بدانیم در تقسیم نعمت‏ هایش عدالت و حکمت را رعایت مى‏ فرماید).

برتری عدل بر جود و بخشش

سختی روز مجازات ظالم

وَ قَالَ (علیه السلام): یَوْمُ الْعَدْلِ عَلَى الظَّالِمِ، أَشَدُّ مِنْ یَوْمِ الْجَوْرِ عَلَى الْمَظْلُومِ.
امام علیه السلام فرمود: روز اجراى عدل بر ستمگر، سخت تر است از روز ظلم کردن ستمگر بر مظلوم.

تفاوت عدل و احسان

وَ قَالَ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَى "إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ": الْعَدْلُ الْإِنْصَافُ، وَ الْإِحْسَانُ التَّفَضُّلُ.
امام(علیه السلام) در تفسیر آیه شریفه (إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالاِْحْسانِ) فرمود: عدالت همان رعایت انصاف (و پرداختن حق مردم) و احسان به معناى نیکى بیشتر (از حد انصاف) است.