ارزش شکر و خویشتنداری

وَ قَالَ (علیه السلام): الْعَفَافُ زِینَةُ الْفَقْرِ، وَ الشُّکْرُ زِینَةُ الْغِنَى.
امام علیه السلام فرمود: عفّت و خویشتندارى، زینت فقر است و شکر و سپاس، زینت غناو توانگرى است.

راضی بودن به مقدرات الهی

اثر دعا، توبه، استغفار و شکر

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أُعْطِیَ أَرْبَعاً لَمْ یُحْرَمْ أَرْبَعاً؛ مَنْ أُعْطِیَ الدُّعَاءَ لَمْ یُحْرَمِ الْإِجَابَةَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ التَّوْبَةَ لَمْ یُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ یُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ الشُّکْرَ لَمْ یُحْرَمِ الزِّیَادَةَ.
کسى که توفیق چهار چیز پیدا کند از چهار چیز محروم نخواهد شد. کسى که توفیق دعا یابد از اجابت محروم نمى گردد. کسى که توفیق توبه پیدا کند از قبول آن محروم نمى گردد. کسى که توفیق استغفار یابد از آمرزش محروم نمى شود. و کسى که توفیق شکرگزارى پیدا کند از فزونى نعمت محروم نخواهد شد.

لزوم همراهی فقر با عفاف و غنا با شکر

وَ قَالَ (علیه السلام): الْعَفَافُ زِینَةُ الْفَقْرِ، وَ الشُّکْرُ زِینَةُ الْغِنَى.
امام(علیه السلام) فرمود: خویشتن دارى و عفت زینت فقر و شکرگزارى زینت غناست.

شکر، راه تداوم نعمت‌ها

وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْکُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّکْرِ.

امام(علیه السلام) فرمود: هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى آورد ادامه آن را به واسطه کمى شکرگذارى از خود دور نسازید.