اثر دعا، توبه، استغفار و شکر

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أُعْطِیَ أَرْبَعاً لَمْ یُحْرَمْ أَرْبَعاً؛ مَنْ أُعْطِیَ الدُّعَاءَ لَمْ یُحْرَمِ الْإِجَابَةَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ التَّوْبَةَ لَمْ یُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ الِاسْتِغْفَارَ لَمْ یُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَ مَنْ أُعْطِیَ الشُّکْرَ لَمْ یُحْرَمِ الزِّیَادَةَ.
کسى که توفیق چهار چیز پیدا کند از چهار چیز محروم نخواهد شد. کسى که توفیق دعا یابد از اجابت محروم نمى گردد. کسى که توفیق توبه پیدا کند از قبول آن محروم نمى گردد. کسى که توفیق استغفار یابد از آمرزش محروم نمى شود. و کسى که توفیق شکرگزارى پیدا کند از فزونى نعمت محروم نخواهد شد.