ثمرۀ شکر و دعا و توبه

معیار خیر و شرّ

وَ قَالَ (علیه السلام): مَا خَیْرٌ بِخَیْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ، وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ؛ وَ کُلُّ نَعِیمٍ دُونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقُورٌ، وَ کُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِیَة.
امام علیه السلام فرمود: آن خوبى و نعمتى که به‌دنبالش جهنم باشد خوبى نیست و آن بدى و مشکلى که بعد از آن بهشت باشد بدى نیست، هر نعمتى در مقایسه با بهشت، حقیر و کوچک است و هر رنج و بلایى در مقایسه با جهنم، تندرستى و عافیت محسوب مى‌شود.

عوامل پایداری دین و دنیا

مغرور نشدن از نعمتها و صبر در بلاها

راضی بودن به مقدرات الهی

تلاش برای حفظ نعمتها

وَ قَالَ (علیه السلام): احْذَرُوا نِفَارَ النِّعَمِ، فَمَا کُلُّ شَارِدٍ بِمَرْدُودٍ.
امام علیه السلام فرمود: از فرار کردن (و رمیدن) نعمت‌ها برحذر باشید که هر فرارى بازنمى‌گردد.

عامل افزایش نعمت و زوال آن

وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِلَّهِ [تَعَالَى] فِی کُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً؛ فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا، وَ مَنْ قَصَّرَ فِیهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ.
امام علیه السلام فرمود: خداوند در هر نعمتى حقى دارد. کسى که حق آن را ادا کند، آن نعمت را بر او افزون مى‌کند و کسى که در آن کوتاهى نماید آن نعمت را در خطر زوال قرار مى‌دهد.