نقش تقوا در قبولى اعمال

وَ قَالَ (علیه السلام): لَا یَقِلُّ عَمَلٌ مَعَ التَّقْوَى، وَ کَیْفَ یَقِلُّ مَا یُتَقَبَّلُ.
امام(علیه السلام) فرمود: عملى که توأم با تقوا است کم نیست (هرچند ظاهراً کم باشد)، چگونه عملى که مقبول درگاه خداست کم است؟!

خیر و نیکی واقعی

فلسفه آزمایش بندگان

بی‌ارزشی علم بدون عمل

وَ قَالَ (علیه السلام): أَوْضَعُ الْعِلْمِ مَا وُقِفَ عَلَى اللِّسَانِ، وَ أَرْفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِی الْجَوَارِحِ وَ الْأَرْکَانِ.
امام علیه السلام فرمود: بى‌ارزش‌ ترین دانش‌ ها آن است که تنها بر زبان متوقف شود (و در عمل ظاهر نگردد) و پرارزش‌ ترین دانش‌ها آن است که در اعضا و ارکان بدن آشکار شود. (و دارنده‌اش آن را در زندگى خود به کار بندد).

راه رفع خستگى روح

وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ کَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ، فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ [الْحِکْمَةِ] الْحِکَمِ.
امام(علیه السلام) فرمود: این قلب ها همچون بدن ها ملول و افسرده مى شوند براى رفع ملالت آنها لطائف حکمت آمیز را انتخاب کنید.

تذکر رحمت خدا به همراه عذاب او

وَ قَالَ (علیه السلام): الْفَقِیهُ کُلُّ الْفَقِیهِ مَنْ لَمْ یُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، وَ لَمْ یُؤْیِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ، وَ لَمْ یُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَکْرِ اللَّهِ.
امام(علیه السلام) فرمود: فقیه و بصیر در دین در حدّ کمال کسى است که مردم را از رحمت الهى نومید نسازد و از لطف او مأیوس نکند و از مجازات هاى او ایمن ننماید.

راه اصلاح امور دنیا

و قال (علیه السلام): مَنْ أَصْلَحَ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ؛ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ؛ وَ مَنْ کَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ، کَانَ عَلَیْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ.
امام علیه السلام فرمود : کسى که میان خود و خدا را اصلاح کند خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد، و کسى که امر آخرتش را اصلاح کند خداوند امر دنیایش را اصلاح مى‌کند و کسى که در درون وجودش واعظى داشته باشد خداوند حافظى براى او قرار خواهد داد.

راه امان از عذاب خدا

اهمیت استغفار

وَ قَالَ (علیه السلام): عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ، وَ مَعَهُ الِاسْتِغْفَارُ.
امام(علیه السلام) فرمود: در شگفتم از کسى که نومید مى شود در حالى که استغفار با اوست.

برترى تجربه پیران بر قدرت جوانان

وَ قَالَ (علیه السلام): رَأْیُ الشَّیْخِ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ جَلَدِ الْغُلَامِ.
وَ [یُرْوَى] رُوِیَ مِنْ مَشْهَدِ الْغُلَامِ.

امام(علیه السلام) فرمود: رأى و تدبیر پیر نزد من بهتر از چالاکى جوان است.
در روایت دیگرى آمده است: از جنگجویى جوان بهتر است.

زیان نگفتن نمی‌دانم

وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ تَرَکَ قَوْلَ لَا أَدْرِی، أُصِیبَتْ مَقَاتِلُهُ.
امام(علیه السلام) فرمود: کسى که جمله «نمى دانم» را ترک کند مواضع آسیب پذیر خود را در معرض ضربه هاى خطرناک (مخالفان) قرار داده است.

نسل بازماندگان جنگها

وَ قَالَ (علیه السلام): بَقِیَّةُ السَّیْفِ [أَنْمَى] أَبْقَى عَدَداً وَ أَکْثَرُ وَلَداً.
امام(علیه السلام) فرمود: باز ماندگان شمشیر، دوام و بقایشان فزون تر و فرزندانشان بیشترند.