بی‌اعتنایی به داشته‌ها و نداشته‌ها

وَ قَالَ (علیه السلام): الزُّهْدُ کُلُّهُ بَیْنَ کَلِمَتَیْنِ مِنَ الْقُرْآنِ، قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ: "لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُمْ"؛ وَ مَنْ لَمْ یَأْسَ عَلَى الْمَاضِی وَ لَمْ یَفْرَحْ بِالْآتِی، فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَیْهِ.

امام علیه السلام فرمود: تمام زهد در دو جمله از قرآن مجید آمده است. خداوند سبحان مى ‏فرماید: «تا بر گذشته تأسف مخورید و به آنچه در دست دارید دلبسته و شادمان نباشید». بنابراین آن ‏کس که بر گذشته تأسف نمى‏ خورد و به آینده (و آنچه در دست دارد) دلبستگى ندارد هر دو طرف زهد (از آغاز تا پایان آن) را در اختیار گرفته است.